سیدموسی رفاهی که به تاریخ سجلش ۷۰ را گذرانده، یکی از استخوان‌خرد‌کرده‌های هنر جارو و حصیربافی مشهد است؛ هنری که به گفته خودش، سال‌هاست در انزوا قرار گرفته و به روز‌های مرگ نزدیک می‌شود.
محله ثامن با مساحت ۲۳۰ هزار مترمربع حدود سال ۱۳۷۹ و پس از ساخت آپارتمان‌های تقریبا یک شکل پا گرفت. خصلت اصلی این محله وجود مراکز خدمات خودرویی سبک و سنگین و کارگاه‌های تولیدی کوچک و بزرگ است. در واقع محله ثامن محل جدیدی برای کارگاه‌های داخل شهر است.
هنوز یادگاری‌های جنگ بدن براتعلی موحد را قلقلک می‌دهد. او می‌گوید: ۳۰۰ یادگاری در بدن دارم. اصلا گویی خمپاره‌های ۶۰ و ۸۲ که در همان سال ۶۴ تکه‌تکه شدند، یکراست توی بدنم جاخوش کرده‌اند.
استاد سیدعبدالمهدی حسن‌زاده را همه اهالی کوچه شهید بابانظر ۵۴ می‌شناسند؛ کسی که سال‌های عمرش را در راه کتابت قرآن و کتیبه‌نویسی گذارنده است. حسن‌زاده تاکنون دو قرآن کتابت کرده است.
امیرحسین که تازه چند‌ماه است به جمع خبرنگاران «پانا» پیوسته، آن‌قدر خبرنگاری را دوست دارد که می‌خواهد در آینده، همین شغل را ادامه بدهد. خبرنگاری برای او اعتمادبهنفس، بیان قوی و ارتباطات بیشتر به همراه داشته است.
بالغ‌بر ۱۵۰نوع بازی سنتی در ایران وجود داشته که به‌مرور زمان و با تغییر شیوه‌های زندگی، از میان رفته است. یکی از همین بازی‌ها بازی «توپ و چوب» یا «زنجیر پله» است که ساکنان محله آرمون، هر روز بعدازظهر انجام می‌دهند.
حجت‌الاسلام محمد‌تقی دهنوی امام جماعت مسجد سلمان با انجام فعالیت‌های فرهنگی برای کودکان و نوجوانان، گامی در راستای کاهش آسیب‌های اجتماعی برداشته است.
اشرف فیضی در نوجوانی و طی یک عمل جراحی، بینایی هر‌دو چشمش را از دست داده است، اما دستاورد‌های زندگی‌اش نشان می‌دهد که با تلاش و کوشش بسیار مانع از این شده است که جهانش در تاریکی فرورود.